Filistin’de yaşanan soykırım ve çocuk katliamları içimizi acıtıyor. Ülkemizde maalesef çok küçük bir topluluk bu soykırımdan rahatsızlık duyuyor ve üzülüyor. Bu topluluk elinden geldiğince bir şeyler yapma gayreti içinde. Bu insanlar gecelerini gündüzlerine katıyor kermes açıyor, eylem yapıyor bir şekilde tarafını belli ediyor.
Ve fakat protesto eylemlerimize baktığımızda İngiltere ve ABD’deki eylemlerin yanında sönük kalıyor. Ne devletimiz ne de milletimiz olması gereken tepkiyi maalesef gösteremiyor. Tepkilerin düşük dozajlı olmasında devleti yönetenlerinde milletinde elini kolunu bağlayan sebepler var onlara girmeyeyim!
Denebilir ki, “Ukrayna Rusya arasında da savaş var. Sizi o savaş neden bu kadar etkilemiyor?” Ukrayna Rusya arasındaki savaşta iki ordu savaşıyor ve bir taraf böyle ezilmiyor. Gazze şuanda yeryüzünün gördüğü en büyük zalimliği, zulmü ve soykırımı yaşıyor.
Klavyenin başına geçince içerdeki gündem ile ilgili bir şeyler yazayım, sürekli Gazze’yi yazmak olmaz dedim kendi kendime ama olmuyor işte Filistin’de çocuklar, Siyonistlerin uyguladığı ambargodan ve bombalar ile sürekli katledilirken elimiz, dilimiz, yüreğimiz başka konuya gitmiyor.
Oysa İYİ Parti’den istifalar çok önemli bir konu. Hele de Sayın Durmuş Yılmaz Bey’in istifası bir milat olabilir. Sadece istifalar değil konuşulanlarda çok ilginç. Tam bir yazı konusu olur ama yazmak içimizden gelmiyor.
Bir de yazılması gereken ama elimizin gitmediği hükümetin emeklilere sanki lütufmuş gibi verdiği 5 bin TL ikramiye meselesi var. Bu nasıl bir destek ki emeklilerin en az yarısı bu desteği alamıyormuş. Yapılan iş anlaşılır gibi değil ve anayasanın eşitlik ilkesine de aykırı.
Allah aşkına emekli maaşı yüksek olup çalışmaya gerek duymayanlar bundan faydalanabilecekken, 7.500 TL emekli maaşı alıp geçinemediği için, birçoğu asgari ücretten de düşük maaşla çalışmak zorunda kalanların bu paradan faydalanamaması kabul edilecek bir şey mi?
Oysa bir ülkede bir insan emekli olduğu halde çalışıyor ya da çalışmak zorunda kalıyorsa ona saygı duymak gerekir. Bir insan emekli maaşı ile geçinemediği için çalışıyorsa bu idarecilerin ayıbı değil mi? Bir insan ihtiyacı olmadığı halde millete faydalı olmak için çalışıyorsa o kişiye teşekkür etmek, saygı göstermek, “Onu da ödüllendirmek!” gerekmez mi?
Bir memleketin 15 milyonun üzerinde emeklisi olunca işler tabii ki karışıyor. Bu durum devleti zora sokuyor ve bu durum yük gibi geliyor. 100 senede gerektiği gibi bir emeklilik sistemi kuramamış olmak vatandaşın suçu mu? Yoksa idarecilerin aymazlığı mı? İyi düşünmek gerekir.
Denebilir ki, “İdarecileri de halk seçiyor.” Evet öyle ama halk sistemin önlerine getirdiklerinden birini seçiyor. Hem halk bazen sistemin dayattığının dışında birini seçince, milletin derdini dert edinen biri sisteme rağmen seçilirse türlü oyunlarla ya da darbelerle indirilmiyor mu?
Yazacak çok şey var ama yazmaya yüreğimiz, dilimiz, elimiz gitmiyor. Allah (CC) kimseyi Gazze’de yaşayanların durumuna düşürmesin. Allah (CC) kimseyi Gazze’de soykırım yapanları savunacak kadar aciz bırakmasın!
